زبان به مدح تو وا کرده‌اند جن و پری            چه خوانمت؟که تو فوق تصور بشری

خدا به دست خودش آفریده است تو را            به این بهانه که حتی دل از خودش ببری!

خوشا به حال زبانم! که در همه عمرش            به غیر مـدحِ تو گـفـتن نداشـته هـنری

روایت است: که پیـغـمبران زمان بلا            نـداشتـنـد به غـیـر از تو یـاور دگـری

خدا تو را به بشر هدیه کرد وقتی دید            نـداده است به دنـیـا هـنوز تـاجِ سری

فقط تو نفس رسولی،عجیب نیست اگر            نداشت در شب معراج جز تو همسفری

قـسم به آتش عـشقـت، که آتـش دوزخ            به نـوکـران تو هرگـز نمی‌کـند اثـری

زمـان بـیـعـت ما با امـیـر آمـده اسـت

خـبـر دهـید به عـالـم غـدیر آمده است

شـدنـد عـالـم و آدم اسـیـر چـشـمـانـت            هـزار بـار شـود جـان مـا به قـربـانت

به روز حشر که هرکس به خویش مشغول است            خـدا کـنـد بـرسـد دست مـا به دامـانت

سرِ نـماز هـمین که قـنوت می‌گـیـری            مـلائکـه هـمـگی می‌شـونـد حـیـرانت

تویی همان که اگر پـرده‌ها کنار روند            زیـاد و کـم نـشـود ذرّه‌ای از ایـمـانت

مرا ببر به نجف بین عاشـقـان خودت            بـگـیـر جان مـرا رو به روی ایـوانت

به ذکر فـاطمه مشـغـولی و زبانت هم            به وجـد آمـده بـا ذکـر فـاطـمـه جـانت

خوشا به حال یتـیـمان که می‌توانستـند            هـمـیـشه سـر بـگـذارند روی دامـانت

زمـان بـیـعـت ما با امـیـر آمـده اسـت

خـبـر دهـید به عـالـم غـدیر آمده است

تویی که در هـمۀ خـلـق بی‌هـمـانـندی            همین شده ست که شایع شده خداوندی!

شــنــیــده‌ام پــدرِ امــتِ پــیــامـــبـری            چه می‌شود که قبولم کنی به فـرزندی

صدای هـلـهـلـۀ آسـمـانـیـان برخـاست            همین که تو در چـوبیّ قـلعه را کندی

تو بت پرست نبـودی شبـیه بعـضی‌ها            نداشت روح تو با جهـل هیچ پیـوندی

که بود مالک اشتر؟ همان که در میدان            به غیر نـام تو بر سر نبست سربـندی

زمـان بـیـعـت ما با امـیـر آمـده اسـت

خـبـر دهـید به عـالـم غـدیر آمده است